Artikelen voor mensen die de wereld zien – en er wat van vinden.

Voor iedereen die liever zelf denkt dan klakkeloos volgt.

Hier vind je geen lifestylehacks, geen influencers, geen wetenschappelijke consensus die als absolute waarheid wordt gepresenteerd.

Wel: artikelen over leven, voelen, twijfelen, ontdekken, en af en toe flink nadenken over de wereld om ons heen.

Van Sint-Janskruid tot het energieveld van een aura, van nieuwetijdskinderen tot Nederland dat zichzelf opheft. Van spirituele intuïtie tot de logica van windmolens in weilanden waar vroeger koeien stonden. En alles daartussen.

Soms informatief, soms filosofisch, en soms gewoon ronduit scherp. Want niet alles hoeft zacht — zolang het maar écht is.
Een vleugje zwarte humor, een dosis eigen mening, en een schrijfstijl die soms schuurt, maar altijd beweegt.

📚 Waar je hier over leest:

  • De invloed van conditionering op jouw keuzes

  • Het verschil tussen leven vanuit je hart en leven op de automatische piloot

  • Kruiden, natuurlijke geneeswijzen en wat de natuur ons écht nog te bieden heeft

  • Aura's, energievelden, frequenties en andere woorden waar de meeste algoritmes jeuk van krijgen

  • Maatschappelijke thema’s zoals AZC’s, lintjesregen, windmolens, zorgbeleid, bestuur en beleid — maar dan zonder PR-filter

🔍 Waarom deze plek?

Omdat je nieuwsgierig bent. Omdat je voelt dat er meer is dan wat er op het journaal gezegd wordt. Omdat je weet dat zelf denken geen luxe is, maar noodzaak.
En omdat het soms gewoon lekker is om een column te lezen die zegt wat jij dacht — maar dan met net iets meer woorden en een net iets scherpere pen.

🌀 Geen dogma’s. Geen waarheden. Geen filters.

Alleen verhalen. Inzichten. Perspectieven.
Soms tegenstrijdig, soms verwarrend, maar altijd geschreven vanuit de overtuiging dat jij als lezer zélf het verschil maakt.

Dus lees, voel, frons, lach, deel of verwerp — en blijf vooral dichtbij dat wat klopt voor jou.

Hou van jezelf. En van een goed artikel.

Nieuwste column

In een wereld die roept om inclusie, gelijkheid en transparantie, zou je denken dat we moreel op koers liggen. Toch klopt er iets niet.

De paradox is dat hoe meer er gesproken wordt over bevrijding, des te meer we gevangen lijken te raken — in schuld, verwarring en controle.

Deze dynamiek is geen toeval.

Volgens denkers als David Icke is er een eeuwenoud script in werking, geworteld in de ideologie van het Sabbatisch Frankisme: een leer waarin zonde geen misstap is, maar een methode. Waarin waarheid moet worden afgebroken om een ‘hoger doel’ te dienen.

Best gelezen blogs