Van Frankisme naar façade – hoe het kwaad zich kleedt als goed

In een wereld die roept om inclusie, gelijkheid en transparantie, zou je denken dat we moreel op koers liggen. Toch klopt er iets niet.

De paradox is dat hoe meer er gesproken wordt over bevrijding, des te meer we gevangen lijken te raken — in schuld, verwarring en controle.

Deze dynamiek is geen toeval.

Volgens denkers als David Icke is er een eeuwenoud script in werking, geworteld in de ideologie van het Sabbatisch Frankisme: een leer waarin zonde geen misstap is, maar een methode. Waarin waarheid moet worden afgebroken om een ‘hoger doel’ te dienen.

🎭 Het masker van moraal

Het begon met Sabbatai Zevi en Jacob Frank, die hun volgelingen leerden dat het overtreden van goddelijke wetten een spirituele bevrijding was. Die gedachte is sindsdien vermomd, herverpakt en gemoderniseerd.

Vandaag heet het geen zonde meer, maar “deconstructie”, “verandering”, “inclusieve waarden”. Alles wat ooit als stabiel werd beschouwd — waarheid, familie, geslacht, geloof — is nu onderwerp van twijfel.

Niet om te begrijpen, maar om te breken.

🧠 Perceptie is realiteit

David Icke zegt: "Wie de perceptie beheerst, beheerst de realiteit."
En perceptie wordt vandaag gevormd door media, onderwijs en instanties die één narratief pushen: het oude is fout, het nieuwe is vooruitgang.

Kritiek? Dan ben je ouderwets, gevaarlijk, of erger nog: “desinformatie”.

Het morele kompas is niet stuk. Het is bewust losgelaten.

🔁 Orde door chaos – en wie ‘m controleert

In deze filosofie is chaos geen vergissing, maar een middel. Verdeel, destabiliseer, herschrijf. Als mensen zich verloren voelen, zijn ze makkelijker te sturen.

Of het nu gaat om genders, klimaat, oorlog, identiteit of tech — telkens dezelfde formule:

Creëer paniek → Bied een ‘oplossing’ → Win controle.

Dat is geen politieke wending, dat is een georganiseerde omkering van orde. En het werkt, zolang we blijven geloven dat “goed” en “kwaad” achterhaalde concepten zijn.

🧬 De erfenis van omgekeerde logica

Volgens Icke is dit de kern van het moderne slavernijmodel:

Verandering wordt verplicht gesteld onder het mom van vrijheid.
Censuur wordt verdedigd als bescherming.
Afwijking wordt verheven tot norm.
Vernietiging wordt verkocht als vernieuwing.

Net als bij Frankisme: niets is wat het lijkt. De façade is aantrekkelijk, maar het fundament is rot.

🔚 Tijd om weer rechtop te denken

Wie weigert zich te laten hypnotiseren door goedbedoelde slogans, ziet het spel.
We zijn niet beland in een tijd van vooruitgang, maar in een strijd om de definitie van realiteit.

Sabbatisch Frankisme is niet dood. Het is alleen van naam veranderd.