Schadelijke stoffen in deodorant

schadelijke stoffen in deodorant

Elke ochtend sprayen, rollen of smeren we gedachteloos iets onder onze oksels — want niemand wil ruiken als een gymtas na dag drie.

Maar sta je weleens stil bij wat er in die deodorant zit?

De meeste gangbare deo’s zitten vol chemische stoffen die niet alleen je zweet onderdrukken, maar mogelijk ook je gezondheid aantasten.

Tijd voor een frisse blik — op wat er écht onder je armen en dus in je lichaam verdwijnt.


๐Ÿงช 1. Aluminiumzouten – de zweetverlammer

Aluminiumzouten blokkeren de zweetklieren zodat je droog blijft. Klinkt handig, maar:

  • Worden in verband gebracht met huidirritatie, en staan ter discussie vanwege een mogelijke link met borstkanker en Alzheimer.

  • Zweet is een natuurlijk ontgiftingsmechanisme. Het onderdrukken ervan is onnatuurlijk en kan op lange termijn averechts werken.


โš ๏ธ 2. Parabenen – de verstorende bewaarmiddelen

Parabenen zijn conserveermiddelen, maar:

  • Ze bootsen het vrouwelijk hormoon oestrogeen na → hormoonverstoorders.

  • Worden teruggevonden in borstkankertumoren.

  • Ze kunnen het hormonale systeem beïnvloeden, zeker bij langdurig gebruik.


๐Ÿง  3. Triclosan – antibacterieel met bijwerkingen

Triclosan doodt geurveroorzakende bacteriën. Maar:

  • Het beïnvloedt de schildklierwerking.

  • Kan leiden tot antibioticaresistentie.

  • Wordt beschouwd als milieugevaarlijk — het stapelt zich op in water en bodem.


๐Ÿคข 4. Synthetische geurstoffen – de verborgen mix

“Parfum” op een verpakking kan tientallen chemicaliën verbergen die niet apart vermeld hoeven worden. Denk aan:

  • Allergenen

  • Oplosmiddelen

  • Huid- en luchtwegirritanten

Vaak zit hier ftalaat in verborgen, wat ook weer invloed heeft op je hormoonhuishouding.


๐Ÿ›๏ธ Maar… waarom zijn deze stoffen dan gewoon toegestaan?

Goede vraag. En het antwoord is frustrerend simpel:

๐Ÿ“œ 1. Wettelijke normen zijn gebaseerd op ‘veilige hoeveelheden’

De meeste stoffen zijn niet verboden, maar gereguleerd. Er wordt gekeken naar hoeveel je ervan gebruikt, en of dat binnen “veilige marges” valt.

๐Ÿ’ก Probleem: die “veilige marge” gaat uit van eenmalig of beperkt gebruik, niet van dagelijks smeren, spuiten en stapelen met andere producten.


๐Ÿงช 2. Onderzoek wordt vaak uitgevoerd of gefinancierd door de industrie zelf

Veel veiligheidsonderzoeken zijn óf:

  • verouderd,

  • gesponsord door producenten,

  • of gebaseerd op dierstudies die niet altijd doorvertaalbaar zijn naar mensen.


๐Ÿง  3. Cumulatief effect wordt genegeerd

Een beetje aluminium hier, wat parabenen daar… en dan je bodylotion, foundation, shampoo en lippenbalsem erbij. Niemand kijkt naar het totaalplaatje van wat je dagelijks op je huid smeert. En die huid is géén schild, het is een spons.


๐Ÿ” 4. Economisch belang > volksgezondheid

De cosmetica-industrie is een miljardenbusiness. En zolang er geen direct verband is aangetoond (wat juridisch lastig is), blijven producten gewoon op de markt. Twijfel? Dan geldt het voorzorgsprincipe niet — tenzij je het zelf toepast.


๐Ÿšฟ Wat kun je zelf doen?

  • Lees de ingrediëntenlijst (en leer wat de chemische namen betekenen).

  • Vermijd producten met aluminium, parabenen, triclosan en "parfum" zonder uitleg.

  • Kies voor merken die transparant zijn over hun ingrediënten.

  • Wees kritisch, ook als iets “goedgekeurd” is.


๐Ÿ“Œ Tot slot

Dat iets verkocht mag worden, betekent nog niet dat het goed voor je is.
Sigaretten zijn ook legaal. Suikerbommen ook. Maar gezond? Niet echt.

Wees geen wandelend experiment. Wat je op je huid smeert, komt in je lijf — en je lijf verdient beter dan een marketingverhaal in sprayvorm.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.